Skip to main content

Oda sa mga lumisan na kaibigan



Puso’y nanimdim
Diyata’t mga kaibigan
Sa mundo ng mga buhay
Unti-unting lumisan

Una,si Tatay Boning
Di tunay na ama
Subalit sa akin
Nais maging…

Pangalawa,si Manong Jun
Katulad ni Tatay Boning
Isang inspirasyon
Sa mga katulad ko
At marami pang iba
Nais makibaka magkaroon
Ng mundong masagana,
Mapayapa at Malaya

Ngayon, si Bai Helen
Isang ina at asawa
Iilang beses lamang nakasalamuha
Ngunit naaninag ko na
Katapatan, mababang kalooban
At matiim na paniniwala sa kanyang maylikha
Pinaubaya sa amin kanyang tahanan
Naging pugad ng pagmamahalan at pundasyon
Ng kanyang pamilya

Kay ikli ng panahon
Kayo ay naging bahagi ng buhay
Parehong iginupo ng kanser
Inyong mga katawang lupa
Subalit kayo ay nanatiling matatag
Hindi alintana sariling sakit
Upang inyong mahal sa buhay
Gabayan kahit sa gitna ng dalamhati

Sa inyo,mga kaibigan
Isang mapayapang paglalakbay
Sa dako pa roon,
Saan ang lahat ng lungkot, pait, at sakit
Napaparam
Kasama ang maylikha

Maraming salamat
Sa regalo ng inyong buhay
Sa pagkakataon
Kayo ay nakilala
At naging mga kaibigan

Hanggang sa muling pagkikita
at pagsasama.

Paalam.


20 Mayo 2010
3:02 ng hapon
Kutang Bato




Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Last Autumn Bloom

Woke up to a chilly morning As night and day seemed to tug at each other Peered through the frosty window pane There in the flickering light of autumn dawn A lone white rose is in bloom… 13 october 2010  Alkmar,Netherlands
3 comments
Read more

Goodbye 2017, Hello 2018

2017 passed me by. It has ended before I managed to fully take stock of my life and happenings around me. It went through like a whirlwind, leaving me stun and hanging… The past year maybe a whirl but it leave its footprints. And what footprints they were. Marawi crisis, martial law in Mindanao, militarization, IP killings and systematic attacks on our democratic rights not to mention natural disasters. On the   personal level, I made more connection with my family, contributed to a collaborative book, distance myself from the noise of the "outside world" and spend more time grounding and immersing myself in communities of struggles. While I was struggling to make sense of my life, the world has not stopped to help me figure it out. It clawed at me, waking me up from my stupor. I have already figured out a long time ago that I cannot live for myself alone. I cannot be someone with no accountabilities nor only think of mysel. The past couple of years have been that. A...
Post a Comment
Read more

Tatag sa gitna ng pighati

Tahimik na muli ang puso Ang mga lungkot at pagkabalisa Dahan dahan na rin humupa Ito'y bukas na muli Yumakap sa mundong pinili Kasama mga nilalang Tinalikuran ng lipunan. Ang mga agam-agam Natutulog lamang Pansamantala nahimbing Maaring magising At sa puso't diwa Manligaligalig Malulungkot muli Lulubog sa kaibuturan Ng lungkot at pighati Maglulunoy   sa kumunoy nito Hayaang balutin ang kabuuan At lamunin nito. Pagkatapos ng unos at ligalig Sa pagitan ng mga buntong hininga Huhugot ng tatag at tapang Sa kaibuturan At sa mga kasamang mandirigma Sasagupa muli sa mga pakikibaka. August18,2018 10:28am Kutang Bato
Post a Comment
Read more