Skip to main content

Pag-iisang Dibdib


Tahimik ang gabi

Piping nangugusap
Bawat galaw ng mga dahon
Naglalambing sa dampi ng masuyong hangin
 
Dama patak ng hamog
Sa mga dahon ng punong-kahoy
Habang mahigpit na nakatiklop
Mga talutot ng bulaklak
Nakikinig,mabining sumasayaw
Kaulayaw ng hanging mapanghalina
 
Mukhang nahimbing ang daigdig
Mga alalahanin at pagkabalisa
Pansamantalang naipahinga
At kamalayan ay pumaalinlang
 
Nagtatagpo dalawang kaluluwa
Nagsanib puso at kamalayan
Ipinagdiwang pag-iisang dibdib
Pag-iisa ng mga kaluluwa
 
Sabay na naglawig
Nagpapalaot sa mga alon ng mga ala-ala
Unang pagtatagpo, unang pagsinta
Binabalikan mga yugto
nagluwal ng pagsasama
Nang pag-iisa
 
Saksi ang buwan
Mga bituin sa kalangitan
Ang mga panganorin
Nakikipagsaya, nakiisa
Maging ang ulan ay nagpaubaya
Buong gabi hinayaan buwan at mga tala
Magningning, kikislap ng kaysaya


May mga salitang namutawi sa mga labi
Subalit lalong marami yaong hindi nasasabi
Nasa kaloob-looban
Piping naramdaman
Nang dalawang pinag-iisang nilalang
 
Mga tugtog ng mga tambol
Huni ng mga plawta, ng kubing
Ng gitara
Ito ang musika
Na naghahatid kakaibang indayog
Sa bawat galaw, sa bawat sayaw
 
Bawat kumpas, bawat kilos
Sa saliw ng katutubong musika
Ay isang pagtanggap
Selebrasyon ng buhay
Ng pag-iisa
Ng pagsasama…
 
Pag-iisang itinakda ng panahon
Pagsasamang nakaukit sa mga pahina
Ng tala ng buhay
Bawat pagluwal
Sa bawat panahon at yugto ng buhay
Kaluluwa ay nabubuhay
Labels:

Comments

  1. AnonymousJuly 4, 2014 at 4:55 AM

    ngayon, tanaw ko ang iyong anino
    kagaya ng dati at mukhang mamalagi-
    aninong nakadikit sa lupa
    at kasabay sa mga paglalakbay...

    banayad na hanging humalik sa pisngi ng rupeke
    ang iyong pagdating- tahimik lang
    na dumaan- naghatid ng musika..

    palaging ma-iingat...

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Last Autumn Bloom

Woke up to a chilly morning As night and day seemed to tug at each other Peered through the frosty window pane There in the flickering light of autumn dawn A lone white rose is in bloom… 13 october 2010  Alkmar,Netherlands
3 comments
Read more

Goodbye 2017, Hello 2018

2017 passed me by. It has ended before I managed to fully take stock of my life and happenings around me. It went through like a whirlwind, leaving me stun and hanging… The past year maybe a whirl but it leave its footprints. And what footprints they were. Marawi crisis, martial law in Mindanao, militarization, IP killings and systematic attacks on our democratic rights not to mention natural disasters. On the   personal level, I made more connection with my family, contributed to a collaborative book, distance myself from the noise of the "outside world" and spend more time grounding and immersing myself in communities of struggles. While I was struggling to make sense of my life, the world has not stopped to help me figure it out. It clawed at me, waking me up from my stupor. I have already figured out a long time ago that I cannot live for myself alone. I cannot be someone with no accountabilities nor only think of mysel. The past couple of years have been that. A...
Post a Comment
Read more

Tatag sa gitna ng pighati

Tahimik na muli ang puso Ang mga lungkot at pagkabalisa Dahan dahan na rin humupa Ito'y bukas na muli Yumakap sa mundong pinili Kasama mga nilalang Tinalikuran ng lipunan. Ang mga agam-agam Natutulog lamang Pansamantala nahimbing Maaring magising At sa puso't diwa Manligaligalig Malulungkot muli Lulubog sa kaibuturan Ng lungkot at pighati Maglulunoy   sa kumunoy nito Hayaang balutin ang kabuuan At lamunin nito. Pagkatapos ng unos at ligalig Sa pagitan ng mga buntong hininga Huhugot ng tatag at tapang Sa kaibuturan At sa mga kasamang mandirigma Sasagupa muli sa mga pakikibaka. August18,2018 10:28am Kutang Bato
Post a Comment
Read more