Skip to main content

Bulong sa Gitna ng Pandemya

 Nawalang ng pag-asa.

Nagsawalang-kibo.

Nanahimik.

Napipi.


Ang delubyong Digong.

Sinabayan  pa ng veerus

Humihigop sa katinuan.

Nakakabahala.

Nakakabaliw.


Kaya-


Pinili na magluksa.

Ibaon sarili sa lumbay.

Magpanday ng pader

ng Kawalang-bahala.


Pumili ng ibang kaulayaw-


Sa piling ng mga halamang ligaw

Sa mga basurang tinatapon.

Sa mga walang pumapansin

Natuyot na mga dahon


Sa mga uod na kinakatakutan

At kinasusuklaman.

Sila’y iniintindi

Binigyan ng puwang.


Mga punlang inalayan ng panahon

Unti-unting nagigising.

Sa bawat talutot,

Paglantad ng mga munting dahon

Bawat pamumulaklak

Sinasamyo halimuyak.


Mga muni-muni’y

Sinasaliwan ng mga himig

Nina idol Gary, Koyang Jess

Kasamang Seph at iba pa.


Pusong nanlalamig ay pinapainit

Ng umuusok at mapait na kape

Nang mga magsasakang Wao

Pinapasarap sa tagaktak ng pawis

Ilang oras na pagsangag ni Markus.


Sa pag-iisa,

naririning at nanunuot sa kamalayan-


Mga hinagpis

Nina Titay Cio, Tim B, ng mga Fintailan

at kabataan

at ibang mga kasamang Lumad

Habang kanilang pamayanan inaatake.


Sobrang nadarama-


Mga pangungulila nina Jen at ng aking mga kapatid

Habang nawalay sa pamilya

Mga pangamba ng mga pamangkin na nagbibinata

Sa mga gamundong pagbabago sa buhay nila.


Habng mga agam-agam ay lumalalim-

May mga sandaling nagbibigay ng mapusyaw na liwanag.


Sa mga panaka-nakang pag-uusap

Sa mga kwentong malikhain

Ni KT’ng paslit

Inukit

Mundong pinangarp

Para sa kanya, kay Yol 

At ng iba pa na katulad nila.


Muli,

Kaluluwa’t puso,

Maging kamalayan,

Nagising.


28 Hunyo 2020

PC


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Last Autumn Bloom

Woke up to a chilly morning As night and day seemed to tug at each other Peered through the frosty window pane There in the flickering light of autumn dawn A lone white rose is in bloom… 13 october 2010  Alkmar,Netherlands
3 comments
Read more

Goodbye 2017, Hello 2018

2017 passed me by. It has ended before I managed to fully take stock of my life and happenings around me. It went through like a whirlwind, leaving me stun and hanging… The past year maybe a whirl but it leave its footprints. And what footprints they were. Marawi crisis, martial law in Mindanao, militarization, IP killings and systematic attacks on our democratic rights not to mention natural disasters. On the   personal level, I made more connection with my family, contributed to a collaborative book, distance myself from the noise of the "outside world" and spend more time grounding and immersing myself in communities of struggles. While I was struggling to make sense of my life, the world has not stopped to help me figure it out. It clawed at me, waking me up from my stupor. I have already figured out a long time ago that I cannot live for myself alone. I cannot be someone with no accountabilities nor only think of mysel. The past couple of years have been that. A...
Post a Comment
Read more

Tatag sa gitna ng pighati

Tahimik na muli ang puso Ang mga lungkot at pagkabalisa Dahan dahan na rin humupa Ito'y bukas na muli Yumakap sa mundong pinili Kasama mga nilalang Tinalikuran ng lipunan. Ang mga agam-agam Natutulog lamang Pansamantala nahimbing Maaring magising At sa puso't diwa Manligaligalig Malulungkot muli Lulubog sa kaibuturan Ng lungkot at pighati Maglulunoy   sa kumunoy nito Hayaang balutin ang kabuuan At lamunin nito. Pagkatapos ng unos at ligalig Sa pagitan ng mga buntong hininga Huhugot ng tatag at tapang Sa kaibuturan At sa mga kasamang mandirigma Sasagupa muli sa mga pakikibaka. August18,2018 10:28am Kutang Bato
Post a Comment
Read more