Bulong sa Gitna ng Pandemya

 Nawalang ng pag-asa.

Nagsawalang-kibo.

Nanahimik.

Napipi.

Ang delubyong Digong.

Sinabayan  pa ng veerus

Humihigop sa katinuan.

Nakakabahala.

Nakakabaliw.

Kaya-

Pinili na magluksa.

Ibaon sarili sa lumbay.

Magpanday ng pader

ng Kawalang-bahala.

Pumili ng ibang kaulayaw-

Sa piling ng mga halamang ligaw

Sa mga basurang tinatapon.

Sa mga walang pumapansin

Natuyot na mga dahon

Sa mga uod na kinakatakutan

At kinasusuklaman.

Sila’y iniintindi

Binigyan ng puwang.

Mga punlang inalayan ng panahon

Unti-unting nagigising.

Sa bawat talutot,

Paglantad ng mga munting dahon

Bawat pamumulaklak

Sinasamyo halimuyak.

Mga muni-muni’y

Sinasaliwan ng mga himig

Nina idol Gary, Koyang Jess

Kasamang Seph at iba pa.

Pusong nanlalamig ay pinapainit

Ng umuusok at mapait na kape

Nang mga magsasakang Wao

Pinapasarap sa tagaktak ng pawis

Ilang oras na pagsangag ni Markus.

Sa pag-iisa,

naririning at nanunuot sa kamalayan-

Mga hinagpis

Nina Titay Cio, Tim B, ng mga Fintailan

at kabataan

at ibang mga kasamang Lumad

Habang kanilang pamayanan inaatake.

Sobrang nadarama-

Mga pangungulila nina Jen at ng aking mga kapatid

Habang nawalay sa pamilya

Mga pangamba ng mga pamangkin na nagbibinata

Sa mga gamundong pagbabago sa buhay nila.

Habng mga agam-agam ay lumalalim-

May mga sandaling nagbibigay ng mapusyaw na liwanag.

Sa mga panaka-nakang pag-uusap

Sa mga kwentong malikhain

Ni KT’ng paslit

Inukit

Mundong pinangarp

Para sa kanya, kay Yol 

At ng iba pa na katulad nila.

Muli,

Kaluluwa’t puso,

Maging kamalayan,

Nagising.

28 Hunyo 2020

PC